ESCRITOS


10/8/15

¿Quién eres tú, maldito cielo, para juzgar amores y espiar cuitas? Salí a pescar con mi polla lunar y un calamar absurdo se pegó a mis genitales: ya éramos dos absurdos cefalópodos echando chorros de tinta y esperma.

Te halé abordo y nos apasionamos, insistimos en el sexo oral, simples y hermosos como dos enamorados.

Empapados de nuestros afluentes probamos todas las posturas, hasta que el viejo marinero se sorprendió al observar un ojo tan vivo y un pico tan voraz borbotar orgasmos en su glande. ¿Quién eres tú, maldito cielo, para juzgar amores y espiar cuitas? El amor que nace condenado nos humilla con tempestades.



Quen es ti, maldito ceo, para xulgar amores e espiar cuitas? Saín a pescar co meu carallo lunar, e unha lura absurda pegou-se aos meus xenitais: xa eramos dous absurdos cefalópodos botando chorros de tinta e esperma.

Alei-te abordo e apaixonamos-nos, insistimos no sexo oral, simples e fermosos como dous namorados.

Empapados dos nosos afluentes probamos todas as posturas, até que o vello mariñeiro sorprendeu-se ao observar un ollo tan vivo e un pico tan voraz borboriñar orgasmos no seu glande. Quen es ti, maldito ceo, para xulgar amores e espiar cuitas? O amor que nace condenado humilla-nos con tempestades.

No hay comentarios:

Publicar un comentario