Nunca te desheredaría de mi mundo porque no hay ninguna
herencia. Escribí un poema que te quería maltratar de alguna manera,
demasiado simple. Quería decirte que te estimo y te considero aunque no
te comprenda. He separado el plano del deseo hacia otra ingenuidad más
racional. Eres mi igual, mi semejante, mi interlocutor, dos poetas
homosexuales que cohabitan con la palabra y a veces deciden mojarse el
tintero. No más explicaciones ni condicionantes entre nosotros
(camaradería de sodomitas).
Nunca te desherdaría do meu mundo
porque non hai ningunha herdanza. Escribín un poema que te quería
maltratar dalgún xeito, demasiado simple. Quería dicir que te estimo e
considero aínda que non te comprenda. Teño apartado o plano do desexo
cara a outra inxenuidade máis racional. Es o meu igual, o meu
semellante, o meu interlocutor, dous poetas homosexuais que cohabitan
coa palabra e ás veces deciden mollar-se o tinteiro. Non máis
explicacións nin condicionantes entre nós (camaradería de sodomitas).
No hay comentarios:
Publicar un comentario