ESCRITOS


26/8/15

Nunca te desheredaría de mi mundo porque no hay ninguna herencia. Escribí un poema que te quería maltratar de alguna manera, demasiado simple. Quería decirte que te estimo y te considero aunque no te comprenda. He separado el plano del deseo hacia otra ingenuidad más racional. Eres mi igual, mi semejante, mi interlocutor, dos poetas homosexuales que cohabitan con la palabra y a veces deciden mojarse el tintero. No más explicaciones ni condicionantes entre nosotros (camaradería de sodomitas).



Nunca te desherdaría do meu mundo porque non hai ningunha herdanza. Escribín un poema que te quería maltratar dalgún xeito, demasiado simple. Quería dicir que te estimo e considero aínda que non te comprenda. Teño apartado o plano do desexo cara a outra inxenuidade máis racional. Es o meu igual, o meu semellante, o meu interlocutor, dous poetas homosexuais que cohabitan coa palabra e ás veces deciden mollar-se o tinteiro. Non máis explicacións nin condicionantes entre nós (camaradería de sodomitas).

No hay comentarios:

Publicar un comentario