ESCRITOS


1/3/16

Si apartaras tus tetas de mi blog me convertiría en un payaso con el alma triste, como un niño al que le arrebatan el chupete. Pon tus pezones en mi caja de música, sus huellas dactilares en la imprimación de mis labios. Destíñelos de rojo y azul, de un destino violáceo y púrpura. Igual que un DNI electrónico en un lector digital, leeré las suaves grietas que bifurcan tu turgencia, sin la necesidad de un nombre absurdo para absurdos procedimientos.



Se apartases as túas tetas do meu blogue convertería-me nun pallaso coa alma triste, como un neno ao que lle arrebatan o chupete. Pon as túas mamilas na miña caixa de música, as súas impresións dixitais na imprimación dos meus beizos. Destinguir de vermello e azul, dun destino violáceo e púrpura. Igual que un DNI electrónico nun lector dixital, lerei as suaves gretas que bifurcan a túa turxescencia, sen a necesidade dun nome absurdo para absurdos procedementos.

No hay comentarios:

Publicar un comentario