ESCRITOS


24/1/16

No hay nada irreverente en un amor canalla, en un amor que araña, en un amor que mancha. No sé si podemos traducir este pasaje erótico-festivo al común de los orgasmos, pero en este caso los dulces amantes se compenetran sin aparentes disociaciones. Creo que el filtro de ella lo siente todo, lo sustancia todo y lo reverencia todo. Al hombre sólo le resta desprenderse y fingir que maneja la "situación". Si bien él se da a cambio; ella, en cambio, no recibe nada (los dos necesitan un urgente recambio). Las ansias de amor no pertenecen a este mundo, más bien a otro tipo de humanidad. Jean, no hay ponche que soporte ese baño de cordura y a éste se aferran todas las compuertas. Un verdadero hombre la violentaría y, ya saciada, ocultaría las llaves en un lugar recóndito para que nunca más accediera a ese placer.

Non hai nada irreverente nun amor canalla, nun amor que rabuña, nun amor que mancha. Non sei se podemos traducir esta pasaxe erótica-festiva ao común dos orgasmos, pero neste caso os doces amantes se compenetran sen aparentes disociacións. Creo que o filtro dela sente todo, substancia todo e reverencia todo. Ao home só lle resta desprender-se e finxir que manexa a "situación". Aínda que el dá-se a cambio; ela, en cambio, non recibe nada (os dous precisan un urxente recambio). As ansias de amor non pertencen a este mundo, máis ben a outro tipo de humanidade. Jean, non hai ponche que soporte ese baño de cordura e a este aferran-se todas as comportas. Un verdadeiro home a violentaría e, xa saciada, ocultaría as chaves nun lugar recóndito para que nunca máis accedese a ese pracer.

No hay comentarios:

Publicar un comentario