A
veces, cuando te leo, me dan ganas de ponerte a cuatro patas y
escribirte sin condón algo que jamás comprenderás ni querrás
poseer. Y el encantador de serpientes llevará su ofidio a otra
caverna, su oficio a otro lenguaje, pero recordará siempre tus
bragas, tu cabello enmarañado y la oscuridad cuántica de tus ojos.
A
cuatro patas para que no sepas quién es el íncubo que hace cosas
raras a tu espalda, lamiendo las estrellas ensortijadas con tu
nombre.
Ás veces, cando estou a ler-te, dan-me ganas de poñer-te de poutelas e escribir sen condón algo que xamais comprenderás nin quererás posuír. E o encantador de serpes levará o seu ofidio a outra caverna, o seu oficio a outra linguaxe, pero lembrará sempre as túas bragas, o teu cabelo enmarañado e a escuridade cuántica dos teus ollos.
De poutelas para que non saibas quen é o íncubo que fai cousas raras ás túas costas, lambendo as estrelas ensortellaras co teu nome.
No hay comentarios:
Publicar un comentario