ESCRITOS


8/8/15

He escrito un poema porque estoy extraño de todo y de mi mismo, y sé que los poemas son la trampa y la afrenta, el capricho comparado con la necesidad. Me he erguido de la cama con esa voz tibia en el cerebro y he rubricado una canción para tus sueños, y te he malversado porque hoy todo malversa. Si te excita deberías romperlo, pues las palabras maltratan lo que pretendemos preservar.



Escribín un poema porque estou estraño de todo e de min mesmo, e sei que os poemas son a trampa e a afronta, o capricho comparado coa necesidade. Erguín da cama con esa voz morna no cerebro e rubriquei unha canción para os teus soños, e teño-te malversado porque todo malversa. Se te excita deberías romper-lo, pois as palabras maltratan o que pretendemos preservar.


 
Quiero estar contigo y no estoy contigo, contiguos y distantes ya no estamos. Tal vez de otra forma, con alguna perdida y desnuda indigencia, con alguna inclemencia de regreso.



Quero estar contigo e non estou contigo, contiguos na distancia xa non estamos. Talvez doutro xeito, con algunha perdida e espida indixencia, con algunha inclemencia de regreso.

2 comentarios:

  1. Creamos lo que escribimos. Creamos esas mentiras. Al extraño. Al que no conocemos pero queremos conocer... creamos la contradicción. Hasta un atisbo de esperanza.
    Y siempre el mismo lugar de encuentro.
    El amor

    ResponderEliminar
  2. Y, a veces, pensando en el amor pierdes la noción de lo que es amar. Dándole un significado o pretendiendo un propósito manchas su nombre.

    ResponderEliminar