Regresar para abrazar un vacío, llenarlo de solitarias notas que pronuncien nuestros nombres y mariposas que vendan caros sus alfileres.
En el nido comeremos gusanos o se comerán los amantes los ojos. Llegará el tiempo que sin brazos y sin piernas nuestros muñones se detengan a meditar...
En el nido comeremos gusanos o se comerán los amantes los ojos. Llegará el tiempo que sin brazos y sin piernas nuestros muñones se detengan a meditar...
Regresar para apertar un baleiro, enche-lo de solitarias notas que pronuncien os nosos nomes e bolboretas que vendan caros os seus alfinetes.
No niño comeremos insectos ou se comerán os amantes os ollos. Chegará o tempo que sen brazos e sen pernas os nosos tocos se deteñan a meditar...
No niño comeremos insectos ou se comerán os amantes os ollos. Chegará o tempo que sen brazos e sen pernas os nosos tocos se deteñan a meditar...
Abrazar vacíos y quietud para llenarnos. Una vez llenos no daremos tiempo a los gusanos a comer tanta gordura
ResponderEliminarLos gusanos se atiborran de las fantasías más ingenuas!!!
Eliminar