ESCRITOS


23/8/15

No podemos abrazar todos los amaneceres ni inclinarnos ante todos los soles, a veces sólo podemos pretender morir junto a un ocaso.



Non podemos abrazar todos os amencere
s nin inclinar-nos ante todos os soles, ás veces só podemos pretender morrer xunto a un solpor.

 
Me llevó mucho tiempo llegar a ti y ahora ponemos el mismo empeño en tergiversarnos ¿Nos llevará el mismo tiempo la renuncia? Ya no hay besos bajo la luna de los equisetos y un lobo sin manada es un cielo sin coartada.


 
Levou-me moito tempo chegar a ti e agora poñemos o mesmo empeño en terxiversarnos. Levará o mesmo tempo a renuncia? Xa non hai bicos baixo a lúa das xestelas e un lobo sen manda é un ceo sen coartada.

2 comentarios:

  1. Podemos abrazar cuanto nos propongamos y dejaremos de inclinar nos cuando nosotros queramos. Los imposibles no son más que obstáculos por donde nos empeñamos en cruzar. Aceptar no debemos hacerlo tan complicado. Pero llega el amor y arrebata hasta la inteligencia

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Tienes razón... La estúpida inteligencia quiere malversar con sus razones. Verbos que complican la simplicidad.

      Eliminar