Si la poesía es destino, el destino nos pertenece (a menos que la cárcel sea la cerrajería del hado y tal voluntad no pueda escapar, voluble e inocente, sin permiso de sus carceleros). Los amantes que se recusan se precipitan a su aniquilamiento.



Se a poesía é destino, o destino pertence-nos (agás que o cárcere sexa a cerrallaría do fado e tal vontade non poida fuxir, voluble e inocente, sen permiso dos seus gardiáns). Os amantes se recusan e os empedernidos precipitan-se ao seu aniquilamento.