ESCRITOS


30/7/16

Me gustan esas caídas de un esqueleto sobre otro, pues a veces los amantes se rompen la crisma contra el romanticismo de los estampados.
Tal vez todo fuera demasiado encantador y encantado, y un amor así no puede sobrevivir a los laxantes.

 
Gustan-me esas caídas dun esqueleto sobre outro, pois ás veces os amantes rompen-se a crisma contra o romanticismo dos estampados.
Talvez todo fose demasiado encantador e encantado, e un amor así non pode sobrevivir aos laxantes.
Dice Lácrico que la vida es un falso espejismo. La verdad, entonces, es tan aparente  que deberíamos cuestionar la naturaleza de sus afirmaciones. ¿Cómo desentrañar una quimera desde la ilusión de las letras si sólo podemos hablar al desierto desde el desierto?

 
Di Lácrico que a vida é un falso espellismo. A verdade, entón, é tan aparente que deberiamos cuestionar a natureza das súas afirmacións. De que xeito desentrañar unha quimera desde a ilusión das letras se só podemos falar ao deserto desde o deserto?

29/7/16

Una reflexión inmejorable; que ha traído a mi memoria una frase de Oscar Wilde: "La moralidad no es otra cosa que la actitud que adoptamos hacia las personas que detestamos."

Misthyka Elemental



Entonces, Misthyka nada Elemental, cuando acogemos a las personas de nuestro desafecto eso es ética, y si toda desavenencia se acomoda a esa circunstancia estamos delante de los valores.

 
Entón, Misthyka nada Elemental, cando acollemos ás persoas do noso desafecto iso é ética, e se toda desavinza acomoda a tal circunstancia estamos diante dos valores.

28/7/16

Ahora los sacerdotes científicos se creen con respaldo del vodú y el vodú con respaldo de la ciencia.

 
Agora os sacerdotes científicos cren-se con respaldo do vodú e o vodú con respaldo da ciencia.

27/7/16

Mi corazón se conforma con la frescura canalla... Una mirada limpia es difícil de hallar y puede ser más fácil amar suciamente que engañarnos con la pulcritud.

 
O meu corazón conforma-se coa frescura canalla... Unha mirada limpa é difícil de achar e pode ser máis sinxelo amar porcamente que enganar-nos coa pulcritude.
El perro adoctrinado aniquila al creyente.

 
O can adoutrinado aniquila ao crente.
-Te ofrezco la polla dura de los amaneceres y una enorme flaccidez intelectual.
-¿Quieres decir sexo sin intelecto?
-No. Amor sin academicismos.

 
-Ofrezo-che o carallo duro dos amenceres e unha enorme flaccidez intelectual.
-Queres dicir sexo sen intelecto?
-Non. Amor sen academicismos.
Si él te hubiera pisado en el baile sería distinto. Si el cielo se negara a brillar por encima de vuestro cogote ahora no habría nada de lo que lamentarse. Con un poco de cera en los oídos y la incapacidad de escuchar un te quiero no dolería tantísimo. Si las manos se hubieran comportado torpemente no existiría la decepción.

 
Se el te pisara no baile sería distinto. Se o ceo se negase a brillar por encima do voso cocote agora non habería nada que lamentar. Cun pouco de cera nos oídos e a incapacidade de escoitar un quero-te non doería a cachón. Se as mans se comportaran torpemente non existiría a decepción.

26/7/16

En alta mar un ballenero de Melville zahería las luces de la providencia con la cualidad de los hombres atados a un intrépido destino. El canto de los cetáceos sonaba atroz bajo las cuadernas, cáscara de nuez en medio de la nada. Del firmamento, a no poca distancia, arreciaban in conmensurables carcajadas divinas que como una magnífica tempestad fueron barriendo la cubierta. Por fin los cielos se calmaron y Dios cesó en su risotada, se volvió de entre la inmensidad para contemplar junto a su amada tetera, el delicado equilibrio de un mínimo gesto en el corazón de una infusión.

 
En alta mar, un baleeiro de Melville fería as luces da providencia coa calidade dos homes atados a un intrépido destino. O canto dos cetáceos soaba atroz baixo as cadernas, casca de noz no medio da nada. Do firmamento, a non pouca distancia, medraban inconmensurables gargalladas divinas que como unha magnífica tempestade foron varrendo a cuberta. Por fin os ceos acougaron e Deus cesou no seu rir, tornou de entre a inmensidade para contemplar xunto á súa amada teteira, o delicado equilibrio dun mínimo xesto no corazón dunha infusión.
Si al menos los que nos arruinan pagaran por sus actos el pobre sería dichoso, pues le basta la desgracia del poderoso para reconciliarse con su suerte.

 
Se os que nos arruínan pagasen polos seus actos o pobre sería ditoso, pois lle basta a desgraza do poderoso para reconciliar coa súa sorte.

25/7/16

¡Fría y frígida si te maltrata con falsas expectativas y te avienes a hablarle de amor! Comprometerse es el deseo de cualquier mujer. No pienses en la dignidad, ellas sólo desean la utilidad. Bebe con efusión lo que tengas que beber que para eso se han hecho los recipientes, los utensilios y los contenedores de necesidades, no por la costumbre de ponerle ceremonia al placer.

 
Fría e fríxida se te maltrata con falsas expectativas e te rebaixas a falar-lle de amor! Comprometer-se é o desexo de calquera muller. Non penses na dignidade, elas só desexan a utilidade. Bebe con efusión o que teñas que beber que para iso fixeron-se os recipientes, os utensilios e os colectores de necesidades, non polo costume de poñer-lle cerimonia ao pracer.
En cualquier lugar hay una maravilla que amar y una belleza que delinquir.

23/7/16

Vivir sin renovación es como asistir a un parto sin nacimiento.

 
Vivir sen renovación é como asistir a un parto sen nacemento.
Las mejores leyes nacen de las malas acciones.

 
As mellores obras nacen das malas accións.

22/7/16

¡Querer morir y no poder nada contra la eternidad! ¡Querer vivir y no poder nada contra el destino!

 
Querer morrer e non poder nada contra a eternidade! Querer vivir e non poder nada contra o destino!
Escribir para nadie no es lo mismo que escribir sin motivaciones.
Grylls le ofrece a Obama los restos de salmón que ha dejado un grizlly. A éste no parece convencerle demasiado consumir los desechos de un oso. Grylls le responde: peor sería comerse las sobras de un republicano.

 
Grylls ofrece-lle a Obama os restos de salmón que deixou un grizlly. A este non lle parece convencer demasiado consumir os refugallos dun oso. Grylls responde-lle: peor sería comer as sobras dun republicano.

El poeta ya no ama, sólo ansía la música de los momentos y las heridas atrapadas en el tiempo.  ¿No es suficiente con llorar cagadas de elefantes, heces de mosquito, como para intentar enhebrar paquidermos por la aguja del lagrimal?

 
O poeta xa non ama, só ansía a música dos momentos e as feridas atrapadas no tempo. Non é suficiente con chorar cagadas de elefantes, feces de mosquito, como para tentar enfiar paquidermos pola agulla do lacrimal?
Tú lo observas por el rabillo del ojo, pero el poeta patógeno te observa por el ojo del rabillo, espasmódico, como un rabino salmodiando la Torá. 

18/7/16

A propósito de España

El barco se hunde y sólo queda el senescal de Gondor yantando con demencia y bebiendo un caldo ruinoso: ¡Abandonad la nave! ¡Salvad a las ratas!

 
Á mantenta de España
O barco afunde-se e só permanece o senescal de Gondor xantando con demencia e bebendo un caldo ruinoso: Abandonade a nave! Salvade ás ratas!

17/7/16

La luz es un zulo para el hombre (Hipogeo)

y lo peor son los guardianes de la luz
Una visión complementaria del final de la Segunda Guerra nos dice que ésta fue ganada por una horda de bárbaros eslavos (poetas mediante) y el desembarco de la poesía americana en Normandía, o lo que es lo mismo: algunos grandiosos alcohólicos que mar­charon hacia la fatal­i­dad.

 
Unha visión complementaria do final da Segunda Guerra di-nos que esta foi gañada por unha horda de bárbaros eslavos (poetas mediante) e o desembarco da poesía americana en Normandía, ou o que é o mesmo: algúns grandiosos alcohólicos que marcharon cara á fatalidade.
La auténtica riqueza es el espacio reservado a la incivilidad.
Si la mujer se engendró de una costilla, el varón fue creado de un entrecot.

 

Se a muller foi procreada dunha costela, o home naceu dun entrecosto.
El hombre es un ensimismado inseminador de eternidades.
El engaño, en el arte, es tratar de ponerle precio, patentar la exclusividad y la pertenencia. El error también es destacar la individualidad ante la volubilidad.

 
O engano, na arte, é tratar de poñer-lle prezo, patentar a exclusividade e a pertenza. O erro tamén é destacar a individualidade ante a volubilidade.
¿Te rascas con mi ternura los picores de otro?
Lo estéticamente masculino es hacerse un collage en el rostro con papel de retrete.

 
O esteticamente masculino é facer-se unha colaxe no rostro con papel de retrete.
Desde el infierno el cielo está mucho más cerca.

 
Desde o inferno o ceo está moito máis perto.
A fuerza de follarnos mal y bonito, como en una ranchera, aprendimos el amor.

9/7/16

Con tantos lobos ya no habrá oveja que llevarse a la boca y un hurto entre rateros ya no será un crimen.
Tenemos a los políticos patrios enculándonos, a los comisionistas de la Unión follándonos y los testículos de América en la garganta. ¡Diría que estamos servidos de democracia!
-Perfuma el baño cuando vayas a cagar. ¡Huele a tripa de arenque!
-¿Te gusta el pescado poco hecho?
-No quiero en casa la exaltación de una pescadería.
-¿Por qué las espinas cuando hablamos de peces?
-Porque no te contienes en el cardumen.

 
-Perfuma o baño cando vaias cagar. Cheira a tripa de arenque!
-Prefires o peixe pouco feito?
-Non quero en casa a exaltación dunha peixaría.
-Por que as espiñas cando falamos de pescado?
-Porque non te contés no cardume.
Me tarda el colibrí de tus labios cuando intentas el vuelo, juntar dos aves en el mismo cielo. Medio avestruz, medio jilguero, no sabes meter la cabeza en un hueco. Buscas el canto de un somier para encelarla y los vecinos querrán oír los mantras. Un orgasmo es una tragaperras que escupe todas las monedas.

 
Devezo polo colibrí dos teus labios cando tentas o voo, xuntar dúas aves no mesmo ceo. Medio avestruz, medio xílgaro, non sabes meter a cabeza nun oco. Procuras o canto dun somier para namora-la e os veciños quererán oír os mantras. Un orgasmo é unha máquina comecartos que cospe todas as moedas.
La más insana de las envidias: son ricos porque se lo merecen e igual los detestamos.

8/7/16

Lo primero será barrer nuestra casa y después que nos condonen o nos condenen.
Mientras millones de hombres y mujeres hacen el amor con la palabra inexacta, el cerrojo está echado y la lámpara se persigna. No ilumina más allá  de un reflejo la literatura del vaho y el orden de las cosas rehuye las mutaciones del ciclo. Hasta hacerse prudencia la naturaleza se convierte en un cántaro de terracota.

 
Mentres millóns de homes e mulleres fan o amor coa palabra inexacta, o ferrollo está botado e a lámpada persigna-se. Non ilumina alén dun reflexo a literatura do bafo e a orde das cousas fuxe as mutacións do ciclo. Até facer-se prudencia a natureza troca nun cántaro de terracota.
Para ver las cosas de otro mundo necesitamos el sueño, para adentrarnos en el sueño necesitamos la vigilia.

 
Para ver as cousas doutro mundo necesitamos o soño, para penetrar no soño necesitamos a vixilia.
El único poema que pervive es el poema que se pierde.

 
O único poema que vive é o poema que se perde.

7/7/16


Si no queremos naufragar en los sufragios, se deberían convocar plebiscitos para unir, nunca para dividir o excluir.
¿Hay mujeres que no desean ser raptadas por ladrones y ladrones que no quieren tratos con la fortuna? Déjame dudarlo y al mismo tiempo reiterar lo apropiado del hurto.

 
Hai mulleres que non desexan ser raptadas por ladróns e ladróns que non queren tratos coa fortuna? Deixa-me dubida-lo e ao mesmo tempo reiterar o apropiado do furto.
Observa lo que hace el mar con los cristales. Algo tan delicado como un culo de botella se convierte en un poema.

 
Observa o que fai o mar cos cristais. Algo tan delicado como un cu de botella torna nun poema.
Quien rasga la tersura del agua deja una estela a seguir, pero mejor sería que el objeto no se adelantara a su brazada.

 
Quen resga a tersa auga deixa un ronsel para seguir, pero mellor sería que o obxecto non se adiantase á súa brazada.
Un auténtico guerrero no puede ser herido por la vanidad.

 
Un auténtico guerreiro non pode ser ferido pola vaidade.
La realidad es simple como un arbotante o una tobera. La belleza inútil junto a la ola, varada en su edad; la belleza inútil junto a la ola, varada en su anhelo.

 
A realidade é simple como un arcobotante ou unha tobeira. A beleza inútil xunto á onda, varada na súa idade; a beleza inútil xunto á onda, varada no seu anhelo.

5/7/16

Somos una reverberación de todas las cosas que nos preceden y anteceden. La remembranza muere para dejar paso a otra vivencia. Los recuerdos vivos, permanentes hasta la herida, son como fantasmas que se niegan a abandonarnos.

 
Somos unha reverberación de todas as cousas que nos preceden e anteceden. A lembranza morre para deixar paso a outra vivencia. Os recordos vivos, permanentes até a ferida, son como pantasmas que se negan a abandonar-nos.

4/7/16

Tú, que con alas prestadas te dispones a tomar los cielos, acuérdate de las aves del conformismo y no te burles de su falta de codicia.

 
Ti, que con ás prestadas dispós-te a tomar os ceos, acorda das aves do conformismo e non te burles da súa falta de cobiza.
Por las fiestas de Lequeitio cuelgan gansos en un puente de la ría y los mozos se abalanzan sobre sus cuellos, impacientes por arrancar bellos ligueros o los elásticos de un moño; a las zancudas se les quiebra el pescuezo igual que espagueti tierno.

Tenéis que comprender que esta barbarie es una metáfora sangrienta, semejante a los gallos de Guarrate, la cabra de Manganeses y el toro de la Vega.

Realmente no entendéis la sorna española, la perversión, la vejación, el maltrato... Hacemos esto porque no se nos permite festejar la poesía y ensañarnos con los poetas.

 
Polas festas de Lequeitio penduran gansos nunha ponte da ría e os mozos abalanzan-se sobre os seus pescozos, impacientes por arrincar fermosas ligas ou os elásticos dun moño; ás palmípedas creba-se-lles o pescozo igual que espaguete tenro.
Tedes que comprender que esta barbarie é unha metáfora sanguenta, semellante aos galos de Guarrate, a cabra de Manganeses e o touro da Vega.
Realmente non entendedes a sorna española, a perversión, a vexación, os malos tratos... Facemos isto porque non se nos permite festexar a poesía e encarnizar-nos cos poetas.
Tengo a mis pies el destino de las piedras, grano a grano, afluente a afluente, cada ilustración en el remanso de tus lágrimas. Sólo abre esa lata de cerveza, viejo loco, para compartir en un trago espuma y recuerdo. De eternidad en eternidad, peregrinos de la muerte, nos haremos perdonar como estúpidas rameras.

 
Teño aos meus pés o destino das pedras, gran a gran, afluente a afluente, cada ilustración no remanso das túas bágoas. Só abre esa lata de cervexa, vello tolo, para compartir nun grolo escuma e recordo. De eternidade en eternidade, peregrinos da morte, faremos-nos perdoar como estúpidas rameiras.
El hombre que se arrastra a mediodía se alza sobre los sueños al amanecer.



 
O home que se arrastra ao mediodía alza sobre os soños ao amencer.
Eres tan hermosa como la flor de la pasión un día carente de pasión.

 
Es tan fermosa como a flor da paixón un día carente de paixón.
El mejor poema es una ocurrencia, un eco sobrevenido. ¿De qué voz y de qué tiempo? Eso no tiene importancia.

 
O mellor poema é unha ocorrencia, un eco sobrevindo. De que voz e de que tempo? Iso non ten importancia.
Mea hacia las estrellas y empápate de eternidad.

 
Mexa cara ás estrelas e empapa-te de eternidade.
Toda mujer merece un bobo sentimental cuya inteligencia sea suficiente para succionar un pezón.

 
Toda muller merece un bobo sentimental cuxa intelixencia sexa suficiente para succionar unha mamila.
No me apetece ser tu perfume, tu ungüento para después del asco. En tu aposento no duerme un corazón sin tormento, permíteme alejarme de tu ser para apreciar la belleza de un cielo. Ya hace tiempo que en mi flor no liba abeja ni se cuece caña. Tus labios buscan un repollo y quiero apartar mi cogollo de tu antojo. Déjame un aroma inocuo para respirar, ya no hay fuego para tu leño en mi sequedad. Me lavo por entera y me repaso el coño haciendo gárgaras. En tu cofradía sólo venden carne rancia y grasa de animal. No soy tu mondadientes ni mi tanga es tu hilo dental.

 
Non me apetece ser o teu perfume, o teu ungüento para despois do noxo. No teu apousento non dorme un corazón sen tormento, permite-me afastar do teu ser para apreciar a beleza dun ceo. Xa hai tempo que na miña flor non liba abella nin se coce cana. Os teus labios buscan un repolo e quero apartar o meu cerne do teu antollo. Deixa-me un aroma inocuo para respirar, xa non hai lume para o teu madeiro na miña sequidade. Lavo-me por enteira e repaso o cona facendo gorgolexos. Na túa confraría só venden carne rancia e graxa de animal. Non son o teu escarvadentes nin a miña tanga é o teu fío dental.
Te acostumbrarás a desangrar rosas y a deshojar pétalos como sueños.

3/7/16

Usar tres páginas para no decir nada no es estilo, en el sentido serio de la palabra. (Ezra Pound)

Utilizar un poema para no decir nada es estilo, en el sentido más amplio de la palabra.
Aún no estamos preparados para el advenimiento del poeta patógeno con su eterna poesía de irredención y su diarrea asociada a antibióticos.

 
Aínda non estamos preparados para a achega do poeta patóxeno coa súa eterna poesía de ningunha redención e a súa diarrea asociada a antibióticos.
Hay una usura que desprecia cualquier riqueza, incluso las letras que se tallan en los grabados del azar.

 
Hai unha usura que rexeita calquera riqueza, inclusive as letras que se tallan nos gravados do azar.
Te meteré el ruibarbo hasta el cielo de las cosechas.

2/7/16

El sacerdocio de la perfección

Inscribirse en un templo budista, tocar la flauta, hacerse más pajas que David Carradine y dedicarse a las artes marciales poéticas.

 
Inscribir-se nun templo budista, tocar a frauta, facer-se máis pallas que David Carradine e adicar-se ás artes poéticas marciais.
No todas las esperanzas son banas y la fe se puede convertir en propósito (mover montañas). Equivocados o no, podemos dirimir la existencia suprema, también podemos tergiversar las palabras (a menudo las doctrinas equivalen a esa tergiversación), pero aún no podemos afirmar o desmentir nada categóricamente. Tal vez algún día lleguemos a comprender que la divinidad posee diez partes de credulidad y un noventa por ciento de ciencia.

1/7/16

El más bello de los incendios es inocente.
No importa en qué tugurio, en qué escondrijo te encuentres, sólo tengo que rastrear el pedigrí de tu mascota para hallarte.

 
Non importa en que tugurio, en que agocho te atopes, só teño que rastrexar o pedigree da túa mascota para achar-te.
¿Qué te parece si me quito el condón y hacemos un embrión?
En un anuncio de implantología dental se ve a un tipo blanco junto a una mulata (la dentadura es el señuelo para follar en el caribe).

 
Nun anuncio de implantoloxía dental ve-se a un tipo branco xunto a unha mulata (a dentadura é o reclamo para foder no caribe).
Yo la montaba -no hay nada más descarado que comerle los morros-. Yo la besaba -nada hay más tierno que el moquear de su corazón-. ¡Con cuánta vehemencia le quitaba las liendres a su caniche! No me importaba el trió si la consecuencia era el amor, aunque en el fondo supiera que únicamente el animal ocupaba el lugar de los afectos.

 
Eu montaba-a -non hai nada máis descarado que comer os seus fociños-. Eu bicaba-a -nada hai máis tenro que o moquear do seu corazón-. Con canta vehemencia quitaba-lle as lendias ao seu caniche! Non me importaba o trío se a consecuencia era o amor, aínda que no fondo soubese que unicamente o animal ocupaba o lugar dos afectos.
Metí el prepucio en una nube de cielo, culo de caramelo, para dar con las llaves del cochero y la decencia de los carruajes.

 
Metín o prepucio nunha nube de ceo, cu de caramelo, para dar coas chaves do cocheiro e a decencia das carruaxes.
Una empresa ha visitado tu triste figura, tu demente perfil... ¿Será una empresa manchega por un acto de caballería?
Ese poeta es tan inconmensurable como una vagina de hipopótamo, Ezra Pound hecho mujer.

 
Ese poeta é tan inconmensurable como unha vaxina de hipopótamo, Ezra Pound feito muller.
Demasiado joven, demasiado lerdo; demasiado viejo demasiado muermo.
Es triste pretender la felicidad con un empleo, pero también es triste no llegar a fin de mes y ser un marginado de las catorce pagas.


 
É triste pretender a felicidade cun emprego, pero tamén é triste non chegar a fin de mes e ser un marxinado das catorce pagas.
Desde que limpiarse el culo es un acto de burguesía, ningún bolivariano utiliza el Orinoco.