Me gustó la ternura y la delicadeza del poema, pero al mismo tiempo lo estaba imaginando a la inversa, incapaz de ponerle un diminutivo a la afrenta.
Quise llevarlo a mi terreno, a la pocilga, a la piara, no por agredirlo sino por ampararlo y recrearme en sus jamones.
Gustou-me a tenrura e a delicadeza do poema, pero ao mesmo tempo estaba-o a imaxinar á inversa, incapaz de poñer-lle un diminutivo á afronta.
Quixen leva-lo ao meu terreo, ao cortello, á piara, non por o agredir senón por ampara-lo e recrear-me nos seus xamóns.
Quise llevarlo a mi terreno, a la pocilga, a la piara, no por agredirlo sino por ampararlo y recrearme en sus jamones.
Gustou-me a tenrura e a delicadeza do poema, pero ao mesmo tempo estaba-o a imaxinar á inversa, incapaz de poñer-lle un diminutivo á afronta.
Quixen leva-lo ao meu terreo, ao cortello, á piara, non por o agredir senón por ampara-lo e recrear-me nos seus xamóns.
No hay comentarios:
Publicar un comentario