ESCRITOS


11/10/15

Aún no he llegado a amarte, no he dejado que esa bilis remueva los desvelos. No estoy obsesionado con el afecto ni trato de metérsela a Mercurio (el dulce mensajero de los Dioses).  Cuando sólo quede el escalofrío, notarás que tu poema no tiene sentido, porque nada da sentido a la ausencia. Pero tú no sabes mentir, sólo se miente cuando no se dice la verdad.



Aínda non te cheguei a amar, non teño deixado que esa bile remova os desvelos. Non estou obsesionado co afecto nin trato de meter-lla a Mercurio (o doce mensaxeiro dos Deuses). Cando só reste o calafrío, notarás que o teu poema non ten sentido, porque nada dá sentido á ausencia. Pero ti non sabes mentir, só se mente cando non se di a verdade.

2 comentarios:

  1. comprensible en en dolor, (tienes una errata de dedoduendedeltecladojjjj)

    Cuestionarnos lo incuestionable. Yo me pregunto.¿Hallaremos alguna respuesta para el amor?
    bloqueamos tanto al corazón y lo secuestramos o nos secuestra constantemente

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Y, ahora, con mi descreído orgullo te diré que nada es circunstancial (tal vez estaba esperando a que me corrigieras para poder apreciar tu comentario). Nada comprendemos del corazón, incluso cuando creemos que es nuestro puede estar pensando en el resto...

      Eliminar