ESCRITOS


8/6/16

Entonces el motín no vale una sola de sus prerrogativas  si soy el exponente de sus atribuciones. Lo concreto y abstracto en algún punto se besan, de esa naturaleza pródiga, dócil y dispersa, que se evade en los huecos de los límites. Al igual que unos son displicentes y sumisos, otros son insumisos e indisciplinados. Lo determinado tiene mucho de molicie y resignación, como un guijarro en un colchón de plumas. Si das con esa penitencia, con esa impertinencia que no te deja dormir, pronto comprenderás que hay aristas entre las sábanas.

 
Entón o motín non vale unha soa das súas prerrogativas se son eu o expoñente das súas atribucións. O concreto e abstracto nalgún punto bican-se, desa natureza pródiga, dócil e dispersa, que se evade nos ocos dos límites. Do mesmo xeito que uns son displicentes e submisos, outros son insubmisos e indisciplinados. O determinado ten moito de molicie e resignación, como unha pedra nun colchón de plumas. Se dás con esa penitencia, con esa impertinencia que non te deixa durmir, pronto comprenderás que hai arestas entre as sabas.

2 comentarios:


  1. jaja cuando escribo lo que sea, donde sea, es de quien sea a quien se lo escribo .. así que no necesitas disculparte por nada y siempre mil gracias a ti.

    Como ves en esto de la libre disponibilidad de lo que escribimos aquí, estoy contigo en cuanto a lo que yo hago, que no vale nada, otra cosa es cuestionar que lo que hacen otros si tiene un valor y puedes disfrutar de los beneficios que les produce me parezca bien. Revelarse contra el abuso no solo es justo, es absolutamente necesario, pero rebelarse contra todo es además de agotador, inservible y contraproducente porque aun cuando un exceso de control resulta asfixiante, nos guste más o menos es necesario, es como esas impertinencias molestas de las que hablas que no nos dejan dormir, ojalá no existiera pero están ahí agujereándonos algunas noches aciagas para que cuando dormimos como bebés disfrutemos doble Creo q lo negativo existe para q valoremos el positivo de la foto en la que nos vemos. La cara oculta de la luna debe existir para ver su lado luminoso jaja ¿ves? me fuí por los cerros de Úbeda, sí, sin duda soy dispersa ;)

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. ¡Qué no vale nada! Creo que menosprecias tus talentos. Otra cosa es que no den un duro por nuestro oficio (yo me apunto a ese carro de desmerecer un doblón).
      Aprecio tus imágenes y la cara oculta de la luna, aun más cuando el que escribe insiste en los "cerdos de Úbeda" y tú te vas por los mismos paisajes de dispersión. Cerdos y cerros, ¡el luminoso envés de la misma moneda!

      Eliminar