ESCRITOS


13/5/16

Feliz como un perro que olisquea el tuétano, te dije: tutéame, acaricíame el lomo con las garras afiladas, la reciprocidad de un cielo junto a un austero arañazo.
Me agradó la inconveniencia de la bisutería: tu anillo de casada en el Gólgota y la más negra noche de Abisinia en tus uñas postizas.

 
Feliz como un can que osma o tétano, dixen-che: trata-me de ti, acaricia-me o lombo coas poutas afiadas, a reciprocidade dun ceo xunto a un austera rabuñada.
Agradou-me a inconveniencia da bixutería: o teu anel de casada no Gólgota e a máis negra noite de Abisinia nas túas uñas postizas.

No hay comentarios:

Publicar un comentario