ESCRITOS


25/3/16

Hay momentos en los que no encuentro motivos realistas para la tristeza, pero ésta simplemente está pegada a mí como un exoesqueleto del que no consigo desprenderme.


En la azotea




Hay pautas que nos marcan una carencia y ningún libro abierto para leer, ninguna salida de emergencia cerca de nosotros. ¿Cuál es el objeto de una tristeza, de un sentimiento exacerbado? ¿En qué se parapeta la fortaleza de una supuesta orfandad? ¿En la emoción sin consuelo de un alma sin vuelo? A veces necesitamos aguardar que la senda nos conduzca a otra visión, a otra misión, a otra interioridad, y que los días cambien el peso aciago de las horas.




Hai momentos nos que non encontro motivos realistas para a tristeza, pero esta simplemente está pegada a min como un exoesqueleto do que non consigo desprender-me. 

En la azotea 


Hai pautas que nos marcan unha carencia e ningún libro aberto para ler, ningunha saída de emerxencia perto de nós. Cal é o obxecto dunha tristura, dun sentimento exacerbado? En que se parapeta a fortaleza dunha suposta orfandade? Na emoción sen consolo dunha alma sen voo? Ás veces necesitamos agardar que a senda nos conduza a outra visión, a outra misión, a outra interioridade, e que os días cambien o peso aciago das horas.

2 comentarios:

  1. Donde puedo encontrar cianuro para matar a quien soporta sobre sus hombros todo el universo?
    A veces no es cuestión de saber sino de sentir no es cuestión de tener sino de perder y a veces queremos poner comas donde hay puntos y raíces donde la humedad es un paraíso para los hongos otras veces no es más que un defecto de fabrica e incluyeron tristeza de más.

    ResponderEliminar
  2. Y si el universo descansa sobre el escote de unos senos, ¿dónde hallar el beso intencionado para aflojar un sostén? Todos somos defectuosos porque la tristeza nos hace humo de chimenea y hollín de fabrica. Me gustan las frases sin puntuación porque el resultado de un pensamiento no se circunscribe a una reflexión. No ves, Sandra, me gusta la poesía de los cobertizos en los que cualquier comentario es un paraíso hacia la humedad...

    ResponderEliminar