ESCRITOS


13/1/16

Expulsado de la virtud, sepultado para siempre por un poema de tu amor, los desahuciados que dan de comer a los cuervos se deben a sus favores. Si una sucia transparencia nos suplanta y plantea la codicia de romperlo todo, abandonados a la indiferencia de un engaño, qué mejor regreso que manchar los ojos con una irrefutable certeza. 
 
Expulsado da virtude, sepulto para sempre por un poema do teu amor, os desafiuzados que dan para comer aos corvos deben-se aos seus favores. Se unha sucia transparencia nos suplanta e expón a cobiza de rompelo todo, abandonados á indiferenza dun engano, que mellor regreso que lixar os ollos cunha irrefutable certeza.

No hay comentarios:

Publicar un comentario