ESCRITOS


21/12/15


Si el alma está cerrada por vacaciones con pestillo y candado, el desprecio es asequible a perpetuidad. La primavera gime en los soportales de la luz y da paso a las golondrinas chillonas. Del frescor del valle a las cefaleas repentinas, del pan de oro a la siega de la mies. La leche no es demasiado blanda para generar una raíz en el hueso y observando como lactan mis pequeños le digo a mi perra: te van a dejar sin tetos para el amor. Pensando en ti son otras las consecuencias: me vas a dejar sin historia para el placer.


Se a alma está pechada por vacacións con pasador e cadeado, o desprezo é alcanzable a perpetuidade. A primavera xeme nos soportais da luz e dá paso ao chiar das andoriñas. Do frescor do val ás cefaleas repentinas, do pan de ouro á sega do gran. O leite non é demasiado branda para xerar unha raíz no óso e observando como maman os meus pequenos digo-lle á miña cadela: van deixar sen tetos para o amor. Aínda que pensando en ti son outras as consecuencias: vas-me deixar sen historia para o lecer.

No hay comentarios:

Publicar un comentario