ESCRITOS


30/12/15


Tu afluente desbordado, la delincuencia de tu hogaza, la inclemencia y el paroxismo de tu horneado me hacen sentir propensión y desgana. Igual que la imposibilidad, la contingencia negada que trata de meterse como pan de molde por el ano. Cada poema se agolpa en la entrada sin llegar jamás al desistimiento; y si, alguna vez, pasara por esa puerta la tostada, también serían necesarios el ayuno y el hambre.


O teu afluente desbordado, a delincuencia da túa fogaza, a inclemencia e o paroxismo do teu enfornado fan-me sentir propensión e desgana. Igual que a imposibilidade, a continxencia negada que trata de meter-se como pan de molde polo ano. Cada poema apiña-se na entrada sen chegar xamais á desistencia; e se algunha vez pasase por esa porta a torrada, tamén serían necesarios o xaxún e a fame.

No hay comentarios:

Publicar un comentario