ESCRITOS


22/11/15

Amasijo de arquivoltas en las escupideras

No debemos vivir mucho tiempo sobre la desgarbada costumbre ni asistir al octavo día de nuestras lamentaciones.

De una roca informe, la primera iglesia, se alzó con rotundidad hasta convertirse en atrio.

Mi literatura es reciclaje de envases vacíos. ¡Escribe, mi fiel amanuense, que tus dedos guíen la música hasta el gemir de charcas y salpicar de peces, indeterminado como un individuo sin vagina!

La indiferencia es un bostezo y la poesía de amplias posaderas no advierte nuestra mano en el asiento; tampoco se disculpa, no vale la pena. Siéntate pues y clava tus nalgas donde quieras delinquir, delinque incluso lo que pretendas amar; lo sagrado es interposición e indisposición, triptófano,  molotov y cuatro balas en el corazón. 



Non debemos vivir moito tempo sobre o inelegante costume nin asistir ao oitavo día das nosas lamentacións.

Dunha rocha informe, a primeira igrexa, alzou con rotundidade até converter-se en atrio.

A miña literatura é reciclaxe de envases baleiros. ¡Escribe, o meu fiel amanuense, que os teus dedos guíen a música até o xemer de charcas e salpicar de peixes, indeterminado como un individuo sen vaxina!

A indiferenza é un bocexo e a poesía de amplo traseiro non advirte a nosa man no asento; tampouco se desculpa, non paga a pena. Senta pois e crava as túas nádegas onde queiras delinquir, delinque mesmo o que pretendas amar; o sacro é interposición e indisposición, triptófano, molotov e catro balas no corazón.

No hay comentarios:

Publicar un comentario