ESCRITOS


10/10/15

Así pase la mayor parte del tiempo en la soledad de los pianos (no hay ninguna melodía a la que aferrarse o la nota es tan etérea que es imposible seguir el ritmo del compás). Hoy me siento errabundo, abofeteado por los péndulos. Te sienta bien la distancia, mejor que a muchos marineros el astrolabio. Sin el astro y sin el labio nada es una milla de oro para mí.



Así pase a maior parte do tempo na soidade dos pianos (non hai ningunha melodía á que se aferrar ou a nota é tan etérea que é imposible seguir o ritmo do compás). Hoxe sinto-me errabundo, losqueado polos péndulos. Senta-che ben a distancia, mellor que a moitos mariñeiros o astrolabio. Sen o astro e sen o labio nada é unha milla d’ouro para min.

No hay comentarios:

Publicar un comentario