ESCRITOS


5/10/15

Dame el aburrimiento de unos ojos para jugar a la nada, una pelvis aburrida, un trasero desgarbado, decaído, dispuesto a la manutención del tacto y a escribir en su tracto la mentira del embarazo.
Dame un cielo circunstancial, la penitencia de amarte, un día plomizo y la lluvia arrodillando amantes, perla de tus partes... Me entrego a tu desnudez infame, al constipado, al plagio, a la mermelada de tu tarro.
Dame el aburrimiento de lo humano, la indiferencia, el sopor desprendiéndose del párpado, el desprecio de los divinos ocupados; porque el amor, tarde o temprano, regresa como la fiebre al apestado.



Dá-me o aburrimento duns ollos para xogar á nada, unha pelve aburrida, un traseiro desdeixado, decaído, disposto á manutención do tacto e a escribir no seu tracto a mentira do embarazo.
Dá-me un ceo circunstancial, a penitencia de amar-te, un día de chumbo e a choiva axeonllando amantes, perla das túas partes... Entrego-me á túa nudez infame, ao constipado, ao plaxio, á marmelada do teu tarro.
Dá-me o aburrimento do humano, a indiferenza, o sopor desprendendo-se da pálpebra, o desprezo dos divinos ocupados; porque o amor, tarde ou cedo, regresa como a febre ao apestado.

No hay comentarios:

Publicar un comentario