ESCRITOS


15/10/15

¿Con quién te acuestas, en qué alfombra descansas los pies fríos? ¿Cuál es tu prudencia y tu jactancia, tu fragancia, tu gracia, tu arrobo y desvelo? ¿Anhelas lo intransitable hacia los besos, arrecian los besos hacia lo intransitable de tu ser? Quisiste amar y ahora eres una lamentable sombra de ti misma, pero los desperdicios dan de comer a los perros. No luches por una patria sin patria, por la equivocación sin resolución, lucha por las cosas que conoces y no por la apariencia de lo conocido. Amor, necesario como la bilis, transformación del intelecto vivo, para dar con la oculta belleza juega a la pita ciega.



Con quen te deitas, en que alfombra descansas os pés fríos? Cal é a túa prudencia e a túa xactancia, a túa fragrancia, a túa graza, o teu arroubo e desvelo? Anhelas o intransitable cara aos bicos, aumentan os bicos cara ao intransitable do teu ser? Quixeches amar e agora es unha lamentable sombra de ti mesma, pero os desperdicios dan para comer aos cans. Non loites por unha patria sen patria, pola equivocación sen resolución, loita polas cousas que coñeces e non pola aparencia do coñecido. Amor, necesario como a bile, transformación do intelecto vivo, para dar coa oculta beleza xoga á pita cega.

No hay comentarios:

Publicar un comentario