Los pétalos desnudan densidades y todavía vives de letras no escritas, edad del merecimiento, con la aceituna en el ojo y el rictus en el labio.
Destino de carne, carnívoros y carniceros, el cuchillo de los enamorados es otro destino que alguna vez fue nuestro.
Quien asesinó todos los porqués quiso acallar la voz. Cualquier animal definido como un animal deja un rastro y una evidencia. Un poeta arqueólogo desentraña y desentierra significados y muchas veces pernocta sobre las ruinas de su infortunio. ¿Quién ama a los de su especie? ¿Quién da vida al azar?
Escogiste, no salió bien pero elegiste, y ahora ni siquiera puedes quedarte con tu hallazgo.
Os pétalos ispen densidades e aínda vives de letras non escritas, idade do merecemento, coa oliva no ollo e o ricto no beizo.
Destino de carne, carnívoros e carniceiros, o coitelo dos namorados é outro destino que algunha vez foi noso.
Quen asasinou todos os porqués quixo acalar a voz. Calquera animal definido como un animal deixa un rastro e unha evidencia. Un poeta arqueólogo desentraña e desenterra significados e moitas veces pasa a noite sobre as ruínas do seu infortunio. Quen ama aos da súa especie? Quen dá vida ao azar?
Escolliches, non saíu ben pero elixiches, e agora nin sequera te podes quedar co teu achado.
Os pétalos ispen densidades e aínda vives de letras non escritas, idade do merecemento, coa oliva no ollo e o ricto no beizo.
Destino de carne, carnívoros e carniceiros, o coitelo dos namorados é outro destino que algunha vez foi noso.
Quen asasinou todos os porqués quixo acalar a voz. Calquera animal definido como un animal deixa un rastro e unha evidencia. Un poeta arqueólogo desentraña e desenterra significados e moitas veces pasa a noite sobre as ruínas do seu infortunio. Quen ama aos da súa especie? Quen dá vida ao azar?
Escolliches, non saíu ben pero elixiches, e agora nin sequera te podes quedar co teu achado.
No hay comentarios:
Publicar un comentario